salarta

Ένας υπέροχος πίνακας από τον modigliani.
Η θλιμένη κοπέλα αντιτίθεται στο έντονο και ερωτικό κόκκινο φόρεμα της.Οι καθαρές και λεπτές γραμμές τονίζουν τα χαρακτιριστικά της δινοντάς της μια αριστοκρατική γοητεία.
Αυτό όμως που με εντυπωσίασε στον πίνακα είναι τα μάτια έτσι όπως τα έχει απεικονείσει ο ζωγράφος. Το αριστερό είναι σωστά σχεδιασμένο σε σχέση με το υπόλοιπο πρόσωπο,δίνει μια εντύπωση θλίψης και παραίτησης από τη ζωή σαν να έχει επιφορτιστεί,η κοπέλα, με δυσβάσταχτα και άλυτα προβλήματα.Ενώ το δεξί έχει σχεδιαστεί λοξά,σε σχέση με το υπόλοιπο πρόσωπο,και δίνει μια εντύπωση ζωτικότητας ,ισχυρού χαρακτήρα, που είναι σίγουρη για το τι επειζητά από τη ζωή και ξέρει πως να το διεκδικήσει.Το μισόκλειστο βλέφαρο,του δεξιού ματιού,σε συνδιασμό με το ελαφρύ χαμόγελο των κόκκινων χειλιών της θα μπορούσε να είναι και ένα ερωτικό κάλεσμα του μοντέλου.

Ένας πίνακας που άνετα ταιριάζει στην εποχή του φθινιπώρου, που διανύουμε.Από την μία η μελαγχολία για το πέρας και την ανεμελιά του καλο…

Απόγευμα παρασκευής και δύο μέρες πριν τις βουλευτικές εκλογές , ετοιμάζομαι βιαστικά για να επιστρέψω στα πάτρια εδάφη και να ασκήσω το εκλογικό μου δικαίωμα.Ρίχνω βιαστικά σε ένα σακίδιο μερικά ρούχα,κάνω φιλότιμες προσπάθειες να επαναφέρω στην τάξη την άναρχη γεμάτη από καταληψείες νηπτήρων, πιάτα και μαχαιροπήρουνα,που εδώ και μέρες έχουν κατασκηνώσει στην κουζίνα μου. Προσπαθώ να θυμηθώ κάτι σημαντικό, που μου ανέθεσαν επιπόλαια, να φέρω εις πέρας.Λέω επιπόλαια διότι εγώ θα ανησυχούσα για την εξέλιξη των πραγμάτων εαν ανέθετα σημαντικές εργασίες σε ανθρώπους σαν και εμένα.Πάνω στην παραζάλη του πανικού ,που μου σημβαίνει κάθε φορά που ετοιμάζομαι στο παρα πέντε για να πάω κάποιο ταξίδι,θυμάμαι ότι δεν είμαι μόνος στο σπίτι παρά έχω σαν συντροφιά, αυτές τις μέρες ,τρία παραδείσια πουλιά. Μικρά πουλάκια με σταχτύ φτέρωμα , το κελαηδημά τους είναι ιδιαίτερο και μου θυμίζει ήχους κινητού τηλεφώνου.Χαρακτηρισμό που όταν τον είχα πρωτοαναφέρει, έκανε την μικρόσωμη αλλά και χαριτωμένη ι…

Ναι είναι αλήθεια,κάθε μέρα γίνομαι και πιο σοφός.Σήμερα ,Παρασκευή,καθώς γύριζα σπίτι από την υπέροχη εργασία μου,που παρεπιπτόντως ευτυχώς που υπάρχει αυτή η εργασία για να με απασχολεί δέκα ώρες την ημέρα,σε άλλη περίπτωση δεν θα είχα με τι να γεμίσω τη μέρα μου.Και ασφαλώς πρέπει να ευχαριστήσω τις εκάστοτε κυβερνήσεις που με την ακρίβεια με αναγκάζουν να γεμίσω δημιουργικά και τα βράδια μου σερβίρωντας αλκοολούχα ροφίματα σε περίεργους τύπους που πίνουν για να ξεχάσουν,να πληρώσουν τον λογαριασμό που έκαναν. Καθώς λοιπόν γύριζα σπίτι,με κοκκινισμένα από τα δάκρυα συγκινήσης μάτια μου,αδυνατώντας να συνειδητοποιήσω αυτό που μου έτυχε,θεέ μου ευχαριστώ είναι παρασκευή,μου δημιουργήθηκε μια αίσθηση κενού. Ανταρσία! το στομάχι συνωμότησε με τον εγκέφαλο που αυτός με τη σειρά του διέταξε το υπόλοιπο σώμα σε μη υπακοή προς τις επιθυμίες μου για άμεση επιστροφή στην οικία μου.Προδομένος και ανίκανος να αντιδράσω υπέκυψα. Οινομαγειρείο ήταν ο προορισμός, χοιρινό ψητό με πατάτες ήτα…