Εισιτήριο

 

Έβγαλε ένα εισιτήριο από το πορτοφόλι της και μου το έδωσε. Πάρε, μου είπε, που να τρέχεις να βρεις εισητηριο.

Πάντα αγόραζε καμιά δεκαριά εισιτήρια αστικών συγκοινωνιών, για να τα έχει διαθέσιμα. Τα τοποθετούσε προσεκτικά μέσα σε ένα δερμάτινο πορτοφόλι με διάφορες θήκες που εξυπηρετούσαν άνετα αυτόν τον σκοπό.

Και πάντα μου έδινε όταν χρειαζόταν να μετακινηθώ   με κάποιο λεωφορείο.

Η προσφορά της μητέρας προς το παιδί, έστω και αυτό το ελάχιστο, μα σημαντικό εισιτήριο.

Παρόλο που έχω πατήσει τα σαράντα και τα έχω πατήσει για τα καλά, αυτή μου προσφέρει το εισιτήριο ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που το πρόσφερε όταν ήμουν δώδεκα.

Η αγάπη και η ανάγκη της προσφοράς του γονέα προς το παιδί παραμένει αναλλοίωτη, όσα χρόνια και αν περάσουν.

Η αγάπη και η προσφορά που γεμίζει οποιαδήποτε ρωγμή. Σαν τον τεχνίτη που ανανεώνει το χρώμα σε ένα δωμάτιο. Γεμίζει τις τρύπες με υλικό επισκευής, μετά τρίβει απαλά τα υπολείμματα και τέλος περνάει το χρώμα. Παραδίδοντας έτσι ένα ανανεωμένο δωμάτιο, για να ξαναζήσεις μέσα σε αυτό και να κρεμάσεις πάλι κάδρα από την ζωή σου, τρυπώντας με καρφιά τον νέο τοίχο.

Πήρα το εισιτήριο, φίλησα τους γονείς μου, φόρτωσα το σακίδιο στην πλάτη και βγήκα στον δρόμο.

Έχω μπροστά μου ένα τρίωρο ταξίδι. Ελπίζω να γυρίσω πίσω έγκαιρα.

Οι τηλεφωνικές οδηγίες που μου δόθηκαν πιο νωρίς ήταν σαφείς.

- Ρομπότ ! Δουλεύει η σειρήνα σου;

- Ναι , βέβαια, άριστα.

- Τότε πρέπει να γυρίσεις σπίτι όσο πιο γρήγορα γίνεται.

Ναι πρέπει. Έχω και γω να φρεσκάρω ένα δωμάτιο και να ζωγραφίσουμε μετά στους τοίχους.