Κάπου στη Ομόνοια

Εγώ είμαι υπέρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είμαι υπέρ της ελευθερίας της επιλογής και υπέρ του καταναλωτή.

Έτσι μου είπε μια κυρία που εργαζόταν σε ένα γραφείο δύο δωματίων, στριμωγμένο σε έναν όροφο μιας πολυκατοικίας κάπου στην Ομόνοια.

Για να φτάσω σε αυτήν, έπρεπε να μπω σε μια σκοτεινή  στοά, που δεξιά και αριστερά της εισόδου της  υπήρχε από ένα καφενείο. Στον αέρα υπήρχαν οσμές τσιγάρου, μούχλας και καφέ. Προτίμησα το παλιό ασανσέρ, που έκανε περίεργους θορύβους, παρόλο που ήταν στον πρώτο όροφο, γιατί  απλά δεν είχα διάθεση  να μαντέψω την ακριβή τοποθεσία των σκαλοπατιών παίζοντας τυφλόμυγα στα σκοτάδια.

Για τις επόμενες δύο ώρες βρισκόμουν ανάμεσα στην μηχανή που έπρεπε να ξανακάνω να λειτουργήσει και στο βαριά φορτωμένο με χαρτιά και ντοσιέ γραφείο, μιας συμπαθητικής κυρίας.      Όση ώρα εργαζόμουν, μου μιλούσε, έπλεκε το εγκώμιο της Ευρώπης, του ελεύθερου εμπορίου, της κατάργησης της αργίας της Κυριακής. Που και που της απαντούσα για να διατηρήσω ζωντανή τη φλόγα της συζήτησης. Δεν με ενδιέφερε τι έλεγε, αλλά ο τρόπος της ήταν πολύ εκφραστικός και ζωντανός που ερχόταν σε αντίθεση με το όλο θλιβερό περιβάλλον της πολυκατοικίας. Μου άρεσε αυτή η αντίθεση. Στην είσοδο του κτιρίου συναντάς το χλωμό πρόσωπο του θυρωρού που δεν έχει όρεξη να απαντήσει στην καλημέρα σου και στον πρώτο όροφο συναντάς μια ευχάριστη κυρία, παθιασμένη, που αν και διαφωνούσα με αυτά που έλεγε, ήθελα να την ακούω να επιχειρηματολογεί.

Δεν είναι δυνατόν να σου επιβάλλουν πότε θα ανοίγεις και θα κλείνεις το μαγαζί σου. Μου είπε την ώρα που έκοβα τιμολόγιο.

Είναι δυνατόν να κλείνουν τα καφενεία από κάτω,  στις τέσσερις το απόγευμα; Όταν εμείς εδώ φεύγουμε στις οχτώ;

Μάλλον, της λέω, οι καφετζήδες αποφάσισαν να μην τους επιβάλλει κανένας πότε θα ανοίγουν και θα κλείνουν τα μαγαζιά τους. 

Της έδωσα το τιμολόγιο, καθώς έμενε να με κοιτάζει. Πλύθηκα στην κοινόχρηστη τουαλέτα του ορόφου. Μάζεψα τα πράγματά μου και κατέβηκα από την σκάλα. Θέλει ρίσκο η ζωή, σκέφτηκα, όταν πάτησα ένα αλουμινένιο κουτάκι που ηταν ξαπλωμένο πάνω σε ένα σκαλοπάτι μέσα στα σκοτάδια.