Βόλτα στο χωριό

Σταμάτησε το αυτοκίνητο και κατεβήκαμε με ιδρωμένες τις μπλούζες από το πολύωρο ταξίδι.

Υπήρχε λίγος κόσμος που περίμενε την άφιξη μας.

Όχι τίποτα ιδιαίτερο, ο παππούς η γιαγιά και μερικοί γείτονες.

Δεν υπήρχε βαθμός συγγένειας με τους γείτονες και για να είμαι ειλικρινής μου ήταν άγνωστοι. Αλλά όπως συμβαίνει στα περισσότερα χωριά, όλοι θεωρούνται συγγενείς μεταξύ τους κατά κάποιο τρόπο.

Το ευχάριστο κλίμα της επαρχίας, του χωριού. Όλα κυλάνε ήρεμα και φυσιολογικά πάνω στα κύματα του χρόνου. Όλοι ασχολούνται με όλους. Όλοι εισβάλουν στην οικογένειες των άλλων όπως ο ήλιος τρυπώνει από τις γρίλιες των παραθυροφύλλων.

Έτσι δημιουργούνται τα κοινά μυστικά και ο τρελός του χωριού.

Ο παππούς και η γιαγιά καλοδέχτηκαν με αγκαλιές και φιλιά την εγγονή αλλά και εμάς, στην συνέχεια.

Το ίδιο τόλμησε να κάνει άλλη μια ηλικιωμένη γειτόνισσα. Η μικρή, αντικρίζοντας την να πλησιάζει απειλητικά για να την φιλήσει κρύβεται πίσω από το πόδι μου.

Βάζω  το χέρι μου και καλύπτω το κεφαλάκι της μικρής.

Επισημαίνω στην ενθουσιώδη κυρία, με όλη την ευγένεια και χαμόγελο που διαθέτω, ότι θα ήταν συνετό από την μεριά της,  να σεβαστεί την πρόθεση του μικρού παιδιού να μην θελήσει να δεχθεί ένα αποτύπωμα από το dna που παράγουν οι σιελογόνοι αδένες της που θα το μεταφέρει δια μέσο των χειλιών της πάνω στην βελούδινη επιδερμίδα του δεξιού νηπιακού μάγουλου.

Η ενθουσιώδης χαρωπή ώριμη κυρία, μου ρίχνει ένα βλέμμα, που θα έκανε και μια μάγισσα  να σαστίσει.

Μα εννοείται ότι παίζω εκτός έδρας και όλα τα προγνωστικά να αφήσει το αποτύπωμα πάνω στο νήπιο είναι υπέρ της. Αυτό της δίνει την σιγουριά ώστε να μπορεί να αμφισβητήσει την οποιαδήποτε άμυνα που θα προέρχεται από οποιονδήποτε με λιγότερη εμπειρία από αυτήν.

Με το ένα χέρι της τραβάει προς το μέρος της το σαστισμένο κορίτσι και κάνει απότομο σκύψιμο ώστε να ακουμπήσουν τα χείλη της πάνω στο ξαφνιασμένο παιδί. Αριστοτεχνικά, βγάζω άμυνα βάζοντας το χέρι μου μπροστά από το πρόσωπο της επίμονης γριάς.

Με εξαιρετική ένταση στη φωνή μου και καθόλου ευγένεια, μιας και την είχα καταναλώσει όλη στο πρώτο ημίχρονο, της αναφέρω ότι, δεν επιθυμούμε την οποιαδήποτε επαφή του παιδιού με οποιονδήποτε άγνωστο, από την στιγμή που το παιδί τον αρνείται ή τον φοβάται. Το σώμα του παιδιού, ανήκει στο παιδί και μόνο αυτό θα επιτρέπει στο ποιος θα το αγγίζει, θα το φιλάει ή θα το παίρνει αγκαλιά. Δεν είναι φυσιολογικό να θεωρεί το παιδί ότι ο καθένας έχει δικαίωμα να επιβληθεί πάνω στο σώμα του.

Ούτε εσύ είσαι θείος του, λέω όσο πιο ευγενικά μπορώ τείνοντας το δεξί χέρι με τον δείκτη να σημαδεύει το πρόσωπό ενός ​κυρίου, που καθόταν παραδίπλα. Μην της λες ψέματα. Ούτε εσύ παππούς, λέω σε έναν ηλικιωμένο που καθόταν παραπέρα και πήγε να πει την φράση έλα στον παπ…

Το ευχάριστο κλίμα της επαρχίας, του χωριού. Όλα κυλάνε ήρεμα και φυσιολογικά πάνω στα κύματα του χρόνου. Όλοι ασχολούνται με όλους. Όλοι εισβάλουν στην οικογένειες των άλλων όπως ο ήλιος τρυπώνει από τις γρίλιες των παραθυροφύλλων.

Εκτός από αυτούς με τους οποίους έχουν παρεξηγηθεί και τους κρατάνε μούτρα μένοντας αμίλητοι.